[PIAS]:Rock ‘N’ Roll Never Dies, Made in Brussels.
[PIAS] staat voor “Play It Again, Sam”, naar de legendarische film Casablanca met Humphrey Bogart. [PIAS] is ook ‘een familie van onafhankelijke platenlabels, die artiesten van over de hele wereld steunen en ondersteunen via een ongeëvenaard internationaal netwerk gerund door gepassioneerde muziekliefhebbers’. Opgericht begin jaren 1980 door twee Brusselaars Kenny Gates en Michel Lambot. De artiesten overlopen die ze verdeeld of geproduceerd hebben, is als duiken in de legende van de popmuziek in ons land en wereldwijd: uiteraard Nick Cave, The Editors, The Cranberries, Placebo, Soulwax, … “Entre la vérité et la légende, il faut choisir la légende“, steekt Kenny Gates van wal. We zijn op bezoek bij een legende. Sven Gatz, Imane Belguanani, Frederik Ceulamens en Mira Kaloshi duiken de muziekwereld in. Het meest Rock ‘N’ Roll van al onze bedrijfsbezoeken.
Rock & Roll is ook business en ondernemerschap. [PIAS] heeft altijd dat evenwicht gezocht tussen art en business. Belg, Brusselaar zijn in de Europese popwereld was een opportuniteit volgens Kenny en Michel. Klein en onopvallend, geen sterke identiteit. De Belgische en vervolgens Benelux-markt was afgeschermd. Het was een goede ervaring om door te groeien. We waren het eerste land dat volledig bekabeld was en onze Belgische muziek sloeg verhoudingsgewijs internationaal sterk aan. Vanaf midden jaren 80 tot nu is de muziekmarkt ook op technisch vlak constant veranderd: van vinyl naar cassette, naar CD en cassettes, naar MP3, naar iTunes. [PIAS] heeft zich telkens aangepast. Op een dag kwam er een Zweed met nog een nieuw concept langs op het kantoor bij [PIAS] in Brussel: streaming van muziek. Dat was Spotify dus. [PIAS] verkoopt muziek, wat ook de drager is. Vandaag is 70% digitaal bij [PIAS], 30% vinyl en CD’s. Vooral de Vinyl is terug.
Het is een verhaal van 42 jaar. [PIAS] telt nu 270 medewerkers. Een 100-tal in Londen. “Niet slecht voor een Belgisch label”. België exporteert veel muziek. In die zin is [PIAS] naast een business ook een culturele speler. Je kan je daarom de vraag stellen waarom een boek 6% BTW is en muziek 21%. Beide zijn culturele producten. 42 jaar? Het lijkt alsof het gisteren was en dat alles van een leien dakje is gelopen. Er zijn ook zwarte jaren geweest, op rand van failliet. De sector werd tussen 2000 en 2008 zwaar uitgedund, maar door een groot aanpassingsvermogen aan de steeds veranderende sector staat [PIAS] er nog.
[PIAS] grijpt het bezoek aan om toch te wijzen op een hiaat. De muzieksector heeft geen aanspreekpunt. Cultuur is bij de gemeenschappen. De wetgeving over auteursrechten is daarentegen federaal. De sector werd niet gehoord. Er is ook geen markttest geweest voor de nieuwe auteurswet. Wat is het effect op artiesten, op reeds bekende grote artiesten en kleinere opkomende artiesten, …
BXL Central [Chez PIAS]
De kantoren van [PIAS] zijn op de verdiepingen boven BXL Central. Een prachtig modernistisch gebouw dat Fernand Brunfaut uit 1931 ontwierp voor de drukkerij van Le Peuple, de krant van de socialisten. Bart Van Aken, die de gelijkvloers en concertzaal uitbaat, ontvangt ons en leidt ons rond in de platenzaak/ boekenwinkel/ koffiehuis/ concertzaal. Er komt ook nog een restaurant. Ze hebben meer dan 20.000 vinylplaten. Het grootste aanbod in Brussel. Naarmate de wijk verbeterd is er meer passage, maar de meeste klanten komen via mond-aan-mondreclame. BXL Central heeft een divers en zeer internationaal publiek nu. Ook BXL Central, net als platenlabel [PIAS], is business, maar toch ook op haar eigen manier een cultureel trefpunt in de binnenstad.